ارزیابی و رتبه بندی توزیع خدمات شهری در سکونتگاه های غیررسمی نمونه موردی: سکونتگاه های غیررسمی کلانشهر تبریز

Authors

Abstract:

سکونتگاه­های غیررسمی الگوی سکونتی ویژه­ای می­باشد که بخش قابل توجهی از مردم و عمدتا کم درآمد را در خود جای داده است. از آنجایی که اساس توزیع عادلانه خدمات شهری قابلیت دستیابی همه اقشار به این خدمات می­باشد ارائه خدمات شهری مناسب جهت ساماندهی سکونتگاه­های غیررسمی و برخورداری مناسب ساکنان شهرها از این خدمات از موضوعات مهم در برنامه­ریزی شهرها محسوب می­شود. از مهم­ترین راهکارها جهت نیل به توسعه پایدار در شهر در سطح کلان تعدیل نابرابری­ها  و توزیع خدمت مناسب بین مناطق مختلف شهری متناسب با ویژگی­های جمعیتی است. به دلیل اینکه کلانشهر تبریز به صورت سیستم و مناطق و نواحی یکپارچه است عدم توجه به بعضی نواحی می­تواند مشکلاتی برای کل شهر ایجاد کند. پژوهش حاضر به بررسی و رتبه­بندی توزیع خدمات شهری در سکونتگاه­های غیررسمی تبریز با استفاده از مدل VIKOR پرداخته است و محلات سکونتگاه­های غیرسمی در نواحی کلانشهر تبریز را از نظر میزان برخورداری از کاربری­های خدمات شهری در ارتباط با شاخص­های آموزشی، بهداشتی- درمانی، تجاری- خدماتی، فرهنگی- مذهبی، فضای سبز، ورزشی، اداری، نظامی، دسترسی و جهانگردی رتبه­بندی نموده است. روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی است و ابزار گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع موجود و داده­های طرح تفصیلی و ارزیابی توزیع خدمات با استفاده از مدل  VIKOR بوده است. نتایج ارزیابی توزیع خدمات در مناطق و نواحی اسکان غیررسمی کلانشهر تبریز حاکی از آن است که ناحیه 30 در منطقه 7 (محله آخماقیه) دارای کم­ترین برخورداری از خدمات شهری و ناحیه 2 در منطقه 1 (محله یوسف آباد) بر اساس مقدار Q با رتبه 1 بالاترین برخورداری از خدمات شهری را دارا می­باشد. علاوه براین، نتایج تحقیق حاکی از این است که سکونتگاه­های غیررسمی نزدیک به  مناطق مرفه و برخوردار از وضعیت اقتصادی و اجتماعی بهتر، از خدمات و کاربری­های مطلوبتری برخوردار است.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

امکان سنجی توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی بر بنیان سیاست های دارایی مبنای توسعه اجتماعات محلّی مطالعه موردی: سکونتگاه های غیررسمی کلانشهر تبریز

سکونتگاه‌های غیر‌رسمی به‌ عنوان پدیده‌ای با ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فضایی گسترده، معلول شهرنشینی مدرن و گفتمان پیشرفت در عصر روشنگری است که الگوی توسعه پایدار شهری را به چالش می‌کشد. از اواخر دهه 1980 میلادی، رهیافت توانمندسازی با حمایت بانک جهانی به دنبال تحول و ساماندهی این نوع اجتماعات محلی از درون با سیاست‌سازی دارایی _ مبنا و با تکیه بر دارایی‌های محلی از قبیل سرمایه اجتماعی، سرما...

full text

شاخص های تعریف و تعیین سکونتگاه های غیررسمی در ایران

چکیده امروزه یکی از بارزترین نمودهای رشد سریع شهرنشینی، شکل گیری سکونتگاه‌های غیررسمی در بسیاری از کشورهای درحال توسعه و از جمله ایران است که به نمادی از فقر شهری بدل شده است. روشن است که پدیده اسکان غیررسمی یکی از مهم ترین مشکلات شهرهای بزرگ و تا اندازه ای شهرهای کوچک در حال حاضر ایران است. اما نکته دارای اهمیت در این میان وجود شاخص ها و معیارهای متفاوتی است که این سکونتگاه ها در شهرهای مختل...

full text

پهنه بندی فقر مسکن در سکونتگاه های غیررسمی (مطالعه موردی: محله چاهستانی ها شهر بندرعباس)

فقر مسکن در شهرهای جهان امروز، یکی از نمودهای بارز فقر شهری محسوب می‌شود و اصولاً هرگاه صحبت از فقر شهری به میان می‌آید ناخودآگاه محلات زاغه‌نشین، آلونک­های فقیران به ذهن متبادر می‌شود و درواقع اگر فقر شهری را معادل زاغه‌نشینی معرفی کنیم که فقدان مسکن استاندارد ویژگی بارز این‌گونه محلات محسوب می‌شود. در تحقیق حاضر یافتن پهنه‌های فقر مسکن با روش تحلیل شبکه (ANP) و یافتن الگوی توزیع فضایی فقر با ا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 3  issue 3

pages  0- 0

publication date 2016-11

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023